วันนี้ปั่นงานเร่งมาส่งอีกตอนนะคะ
เอาแบบหวานๆมาดึงดูดคุณผู้อ่านนิดนึง
เพราะดราม่าต้องมีตามมาในไม่ช้านี้แน่นอนคนเขียนคอนเฟิร์มค่ะ (พร้อมหัวเราะแบบ
ชิราโทริ เรโกะ รู้จักกันไหมเนี้ยะ ถ้าไม่กูเกิ้ลก็ช่วยท่านได้ โฮะๆๆ) อาจจะไม่หวานน้ำตาลขึ้นแต่คนเขียนสามารถแค่นี้จริงๆค่ะ
o_O’ ขออนุญาตไปเขียนต่อด้วย
บทที่ ๘
เมื่อถึงเวลาอาหารเย็นทั้งสามคนตกลงว่าจะนั่งกินดินเนอร์ที่ห้องอาหารในรีสอร์ต
จะได้ไม่ต้องขับรถออกไปแย่งที่นั่งกับนักท่องเที่ยวคนอื่นๆ
“กินอะไรดีคะ
ณีน” เบญจ์ถามณีนนาราพร้อมยื่นเมนูไปให้
“อะไรกันถามแต่ณีนเหรอ
แหมเรานะเป็นส่วนเกิน”
ปูรณ์แซวเพราะณีนนาราเล่าให้ฟังว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อตอนบ่าย
เพียงแต่ปูรณ์ไม่ได้บอกเพื่อนรักของเธอว่าเธอรู้เห็นเป็นใจและพร้อมช่วยเหลือเบญจ์
“พูดมากจัง
น้องพนักงานเขาก็ส่งเมนูให้แกแล้วนี่ รีบๆดูแล้วก็สั่งอาหารได้แล้วฉันหิว” ณีนนาราดุปูรณ์แก้เขิน
“ไม่เคยเห็นณีนพูดอย่างนี้กับใครมาก่อนเลย”
เบญจ์พูดด้วยความแปลกใจ
“อย่าเพิ่งตกใจไปเบญจ์
ณีนมันจะดุปูรณ์คนเดียวเท่านั้น”
“ใช่ค่ะ
เพราะยัยจอมก่อกวน กวนได้ตลอดเวลา ชอบให้ณีนดุอยู่เรื่อย”
“ดุแบบนี้ก็น่ารักไปอีกแบบค่ะ”
เบญจ์พูดแล้วยิ้มให้ณีนนารา
“เกรงใจดิฉันบ้างก็ได้นะคะ
ดิฉันไม่มีคนมาเอาใจเหมือนใครบางคน” ปูรณ์พูดพร้อมโดนณีนนาราฟาดแขนแก้เขินไปหนึ่งที
หลังจากกินอาหารเสร็จพวกเธอก็ไปนั่งดื่มไวน์ที่ซื้อเตรียมมาจากกรุงเทพที่บ้านพักต่อ
“ฉันหิ้ว Sauvignon blanc จาก Napa
ของโปรดแกมาด้วยนะณีน”
ปูรณ์บอกพร้อมส่งขวดไวน์ไปให้เบญจ์เปิด
“ดีมาก
ของฟรีใครๆก็ชอบ”
“ท่าทางณีนจะขี้เมาไม่ใช่เล่นๆนะคะนี่”
เบญจ์แซว
“เห็นอย่างนี้ณีนขอแข็งนะคะ
เมื่อก่อนตอนเรียนไปผับฝึกภาษาแทบทุกคืน”
ณีนนาราตอบ
“จริงๆแล้วเด็กอังกฤษต้องดื่มเบียร์สิคะ
อย่างนี้ต้องท้าดวลซะแล้ว เบญจ์มี Akevitt ที่เป็นเครื่องดื่มทางแทบแสกนที่ห้อง ไว้จะเอามาให้ณีนกับปูรณ์ลองนะคะ”
“นี่คิดจะมอมเพื่อนปูรณ์แล้วเหรอ” ปูรณ์แซว
“เปล่าค่ะ
ไม่ได้คิดอย่างนั้นจริงๆ” เบญจ์ปฏิเสธพร้อมหน้าแดงด้วยความเขิน
“แกนี่ไปแซวเบญจ์ เบญจ์อย่าคิดอะไรมากนะคะปูรณ์มันแซวไปทั่วแหละค่ะ
ฉันไปเปลี่ยนชุดก่อนนะแกอย่าไปกวนเบญจ์เขามากล่ะเกรงใจเขาหน่อย” ณีนนาราหันไปต่อว่าเพื่อน พร้อมขอตัวไปล้างตัวเปลี่ยนชุดนอนก่อนที่จะมานั่งดื่มต่อ
“ห่วงซะจริง ไม่ต้องมาเป็นห่วงฉันจะดูแลเบญจ์อย่างดี
ยุงไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอมเลย”
ปูรณ์กับเบญจ์นั่งดื่มไวน์คุยกันไป
โดยส่วนมากเบญจ์จะเป็นคนถามว่าณีนนาราชอบอะไรไม่ชอบอะไรเสียมากกว่า
แต่ปูรณ์ได้แต่บอกว่าอย่าพยายามมากเกินไปให้ทำตัวให้เป็นธรรมชาติ คนเราถ้าจะชอบกัน
มีแค่คนพยายามอย่างมากแค่ฝ่ายเดียวไม่ได้ เมื่อไหร่คนที่พยายามเหนื่อย
เมื่อนั้นความรักมันจะไปไม่รอด
เพียงแต่กระซิบมาว่าณีนนาราชอบออกมาเดินเล่นริมทะเลยามเช้าตรู่
“คุยอะไรกันคะ” ณีนนาราถามเมื่อเดินออกมาจากห้องนอน
“ฉันเล่านิสัยเสียของแกให้เบญจ์เขาฟังน่ะ”
ปูรณ์พูดพร้อมรีบวิ่งเข้าไปห้องนอนพร้อมบอกว่าไม่อยากดื่มแล้วจะไปอ่านหนังสือ
“ง่วงหรือยังคะ
ถ้าง่วงไปนอนก่อนก็ได้นะคะณีนอยู่คนเดียวได้
ปกติเวลามาเที่ยวกับปูรณ์ก็เหมือนต่างคนต่างมีโลกส่วนตัวค่ะ แค่มีเพื่อนนั่งรถมาด้วยกันแล้วก็มีเพื่อนกินข้าวเท่านั้นเอง”
ณีนนารารีบบอกกลัวเบญจ์เบื่อ
“ถ้าณีนไม่รำคาญว่ามีเบญจ์นั่งอยู่ด้วย
ขอเบญจ์ไปล้างหน้าล้างตาเปลี่ยนชุดออกมานั่งอ่านหนังสือเป็นเพื่อนได้ไหมคะ
รับรองว่าจะไม่ส่งเสียงรบกวนความสงบของณีนค่ะ” เบญจ์ร้องขอ
“ไม่เลยค่ะ
เบญจ์ออกจะทำตัวน่ารักตัวก่อกวนอยู่ในห้องแล้วต่างหาก” ณีนนาราพูดพร้อมพยักพเยิดไปทางห้องเธอกับปูรณ์
“งั้นเดี๋ยวมาค่ะ
อย่าจิบไวน์หมดนะคะ สาวขี้เมา”
เบญจ์ก็เดินเข้าไปในห้องสักครู่พร้อมออกมาด้วยนอนเสื้อยืดเก่าๆกับกางเกงขาสั้น
“ไม่เคยคิดว่าเบญจ์จะใส่เสื้อยืดย้วยๆอย่างนี้ได้นะคะ
ปกติจะเห็นเบญจ์ใส่ชุดเนี้ยบตลอดเวลา” ณีนนาราทำท่าแปลกใจเล็กน้อย
“ก็ณีนไม่เคยเห็นเวลาเบญจ์ใส่ชุดอยู่บ้านนี่คะ
อีกอย่างแต่งตัวไปหาคนที่แอบชอบก็ต้อง make an effort กันหน่อยจริงไหม” เบญจ์พูดแล้วยิ้มกริ่ม
“โอ๊ย พักนี้เบญจ์ชอบทำให้ณีนเขินอยู่เรื่อยเลย ณีนแค่อยากบอกให้เบญจ์รับรู้ว่า ถ้าณีนไม่มีความถูกใจให้ใคร
คนๆนั้นคงไม่มีโอกาสมาหยอดคำหวานๆอย่างนี้ใส่ณีนหรอกนะคะ”
“งั้นเบญจ์คงต้องบอกว่าขอบคุณมากค่ะ”
“ณีนไม่อยากให้เบญจ์เป็นฝ่ายพยายามในการพัฒนาความสัมพันธ์นี้ฝ่ายเดียว
ณีนก็จะพยายามทำความรู้จักในตัวเบญจ์ให้มากขึ้นเช่นกันค่ะ”
“งั้นพอกลับไปเรานั่งคุยหาเวลาว่างนอกจากเวลาทำงานออกไปทำกิจกรรมที่เราสองคนชอบและพอที่จะทำร่วมกันได้ ดีไหมคะ”
ทั้งคู่นั่งอ่านหนังสือกันไปเงียบจนกระทั่งใกล้เที่ยงคืนก็ต่างแยกย้ายกันไปพักผ่อน
รุ่งเช้าเมื่อณีนนาราออกมาจากห้องเพื่อเตรียมตัวไปเดินเล่นริมชายหาด
ก็พบเบญจ์มานั่งรอพร้อมกล้องในมือและบอกเธอว่าขอเดินออกไปด้วยจะไปถ่ายวิวสวยกับคนน่ารัก
ณีนนารารีบปฏิเสธว่าวิวนั้นสวยแต่ขอไม่เป็นนางแบบจำเป็นให้เธอไม่ชอบถ่ายรูปเท่าไรนักนี่เป็นอีกข้อหนึ่งที่เบญจ์จำเป็นต้องรู้
ณีนนารารีบชวนเบญจ์ออกไปเดินเล่นเพราะถ้ากลับมาช้าไปกินข้าวเช้าไม่ทันปูรณ์จะหงุดหงิดใส่พวกเธอเป็นแน่ เพราะการมาพักผ่อนของปูรณ์คือกินกับนอนในสถานที่ที่ไม่ใช่คอนโดเท่านั้น
เกือบ 9.00 น.
ณีนนารากับเบญจ์ก็เดินพูดคุยเข้ามาในห้องพักโดยมีปูรณ์นั่งรออยู่ หลังจากทั้งสามกินข้าวเช้าเรียบร้อยปูรณ์เสนอว่าพวกเธอควรไปเล่นบานาน่าโบ๊ทกัน
เพราะเธอไม่ได้เล่นนานแล้ว
ณีนนารานั้นอิดออดๆเนื่องจากเธอไม่อยากเหนื่อยกับการปีนขึ้นเรือกล้วยเวลาตกน้ำ
แต่เบญจ์นั้นให้คำยืนยันว่าจะดูแลช่วยเหลือเอง ณีนนาราจึงตกปากรับคำเพื่อนสนิทไป
“เมื่อยมากๆ”
ณีนนาราเดินบ่นอุบอิบขณะเดินขึ้นห้องพัก
“อย่ามาบ่นฉันเห็นเบญจ์ช่วยแกตลอด
ฉันสิเมื่อยกว่ามากปีนขึ้นเองตลอด” ปูรณ์หันไปตอบกลับ
“ก็แกเป็นคนอยากเล่นทำไม”
ณีนนาราหน้ามุ่ยว่าเพื่อนสาว
“อย่าเถียงกันเลยนะคะ
ไปอาบน้ำดีกว่าค่ะ เดี๋ยวเบญจ์ไปใช้ฝักบัวตรงสระหน้าห้องเอง ณีนเข้าไปใช้ห้องน้ำในห้องเบญจ์เลยนะคะ”
เบญจ์รีบหย่าศึก
“อย่าเลยให้ปูรณ์ออกไปใช้ฝักบัวข้างนอกดีกว่า
โทษฐานเป็นต้นคิด” ณีนนาราหันไปทางเพื่อนสาว
“ไม่
เบญจ์เข้าไปอาบกับณีนเลยดีกว่านะไม่เสียเวลา” ปูรณ์พูดแล้วรีบวิ่งเข้าห้องไป
“เข้าไปอาบเถอะค่ะ
เดี๋ยวเบญจ์ขอแค่ผ้าเช็ดตัว,สบู่กับยาสระผม” เบญจ์รีบรุนหลังณีนนาราเข้าห้องน้ำไป
“ยังไงณีนจะรีบอาบ
แล้วให้เบญจ์เข้าไปอาบต่อนะคะ” ณีนนารารีบอาบน้ำภายใน 10 นาที
เธอออกมาจากห้องของเบญจ์
เพียงแค่ใส่เสื้อคลุมอาบน้ำเพราะไม่อยากให้เบญจ์รอนาน “เสร็จแล้วค่ะ เบญจ์เข้าไปอาบน้ำแต่งตัวได้แล้ว”
“ค่ะ”
เบญจ์ชะงักค้างไปนิดนึงเพราะชุดที่ณีนนาราใส่ช่างทำให้สาวน่ารักดูเซ็กซี่
แล้วเธอก็รีบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำ
ณีนนาราเกิดอาการงงกับอาการของเบญจ์
เธอจึงได้ก้มมองชุดที่เธอสวมใส่แล้วจึงรีบเดินเข้าไปในห้องของเธอเพื่อใส่ชุดให้เรียบร้อย
เมื่อทั้งสามแต่งตัวเรียบร้อยก็ตกลงว่าจะไปกินข้าวเย็นกันเร็วหน่อยคนจะได้ไม่มากแล้วจะได้กลับมามีเวลานั่งเล่นชมวิวพระอาทิตย์ตกกันที่รีสอร์ต
“วันนี้แสงสวยมากๆ
น่าจะถ่ายรูป เสียดายลืมเอากล้องมา” ปูรณ์บ่น
“เบญจ์เอามา แต่แค่
G12 นะไม่ใช่แบบโปรอะไร”
เบญจ์บอกพร้อมรีบเดินไปหยิบกล้องมาส่งให้ปูรณ์
“ขอบใจนะ ว่าแต่ข้อศอกเป็นอะไรเหมือนโดนอะไรบาด” ปูรณ์เพิ่งสังเกตเห็นเลยถาม
“ไม่รู้อะไรบาดตอนเล่นบานาน่าโบ๊ทค่ะ”
“เป็นอะไรมากไหมคะ
ใส่ยาหรือยัง เดี๋ยวณีนไปเอาเบตาดีนมาทาให้ดีกว่า
แล้วปวดไหมคะจะได้หยิบยาแก้ปวดเลยทีเดียว”
“แผลนิดเดียวแกก็เวอร์ละไอ้ณีน
ไปดีกว่าขี้เกียจอยู่เป็นก้าง”
พูดเสร็จปูรณ์ก็เดินออกไปถ่ายรูป
“ไม่เป็นไรค่ะไม่เจ็บอะไรมาก” เบญจ์รีบบอก
“ไม่ได้ค่ะ
ต้องทายาเดี๋ยวแผลอักเสบมาจะแย่”
ณีนนาราเดินไปหยิบชุดยาที่เธอพกติดตัวเวลามาเที่ยว
พร้อมบอกให้เบญจ์ยื่นแขนออกมา เบญจ์เกิดอาการสะดุ้งเมื่อณีนนาราใช้แอลกอฮอลเช็ดแผล
ตอนใส่เบตาดีนณีนนาราเลยเป่าลมเบาๆไปที่แผลช่วยลดอาการแสบได้เป็นอย่างดี
เพราะเบญจ์มีอาการเขินแทน
“พรุ่งนี้คงออกจากที่นี่เร็วหน่อยนะคะ
จะได้ถึงกรุงเทพไม่เกินเที่ยง มีเวลาพักผ่อนเตรียมตัวเตรียมใจไปทำงานวันรุ่งขึ้นไงคะ” ณีนนาราบอกเบญจ์
“ได้เลยค่ะ
เบญจ์ชอบเดินทางแบบรถไม่ติดแล้วก็คนไม่เยอะอยู่แล้ว แถมต้องตามใจสารถีอยู่แล้ว
ว่าไงว่าตามกัน”
ทั้งสามตกลงว่าจะออกจากโรงแรมตอน
8.30 มีณีนนาราทำหน้าที่เป็นคนขับเหมือนขามา
“แกทำอะไรเป็นมั่งนอกจากกินแล้วก็นอน
เฮอะปูรณ์” ณีนนาราบ่นเมื่อเห็นเพื่อนเธอเตรียมที่สำหรับการพักผ่อนด้านหลัง
“ก็ขี้เกียจนั่งฟังแกกับเบญจ์คุยกันไง
มีหน้าที่ขับก็ขับไป อ้อฉันเป็นคนเติมน้ำมันรถ ส่วนแกก็มีหน้าที่ขับแฟร์ดีออก”
“เหนื่อยเหรอคะ
ให้เบญจ์ขับให้ก็ได้นะคะ”
เบญจ์หันไปถามด้วยความห่วงใย
“ไม่เหนื่อยหรอกค่ะ
เพียงแต่ถ้าไม่ได้บ่นไอ้ปูรณ์บ้าง ณีนจะรู้สึกเซ็ง เบญจ์ยังไม่ดื่มกาแฟนี่นา
จะแวะซื้อไหมคะ” ณีนนาราหันไปยิ้มให้เบญจ์
“ไม่เป็นไรคะ
เดี๋ยวกลับไปดื่มที่ห้องก็ได้” เบญจ์ยิ้มกว้างๆกับความใส่ใจของณีนนารา
เมื่อถึงกรุงเทพณีนนาราขับรถไปที่คอนโดของเธอ
แล้วก็ให้ปูรณ์ขับไปส่งเบญจ์
“เจอกันพรุ่งนี้นะคะณีน
ถึงห้องแล้วจะโทรบอกค่ะ” เบญจ์บอก
“เออ
เมื่อฉันถึงห้องแล้วจะ text บอกแก เพราะแกคงไม่อยากฟังเสียงฉัน ฉันรู้ตัวดี” ปูรณ์แกล้งงอน
“ขับดีๆนะ
เจอกันพรุ่งนี้ค่ะ”
B de Beauvoir 24-06-2012 @Thailand
แต่ละตอนอาจจะสั้นบ้างยาวบ้างก็ทนๆกันไปนะคะ
หวานแค่นี้ก็อ่านไปเขินไปแล้วค่ะ :)
ReplyDeleteมีเพื่อนคนนึงก็ชอบแกล้งหัวเราะแบบเรโกะ แต่ไม่เชิดสุดๆ นะคะ ตอนนี้เป็นคุณแม่ยังสาวไปแล้ว
ชอบประโยคนี้จัง "คนเราถ้าจะชอบกัน มีแค่คนพยายามอย่างมากแค่ฝ่ายเดียวไม่ได้ เมื่อไหร่คนที่พยายามเหนื่อย เมื่อนั้นความรักมันจะไปไม่รอด" โดนใจมาก ความรักต้องเกิดจากคนสองคน แล้วก็ต้องอย่างพอเหมาะพอดีด้วย ไม่มากไม่น้อยเกินไป
ไม่ค่อยอยากได้ดราม่าเลยค่ะ ไม่มีได้รึเปล่า 555
BYKT
ขอบคุณที่ชมว่าหวานค่ะ คนเขียนพยายามอย่างมาก มีเพื่อนคนหนี่งชอบเรโกะมากเหมือนกันค่ะ เวลาคุยเล่นกันก็ชอบหัวเราะแบบเรโกะ แต่มันเป็นแนวคุณวีในนิยายค่ะ มีแฟนแต่ไม่คิดแต่งงานมีลูก
Deleteประโยคนั้นอาจจะเป็นประสบการณ์ที่ได้รับมาจากครอบครัว คนรู้จักและเพื่อนค่ะ เราเห็นในความสัมพันธ์มีฝ่ายหนึ่งพยายามอย่างมาก ส่วนอีกฝ่ายไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรเลยในบางที เราสงสารคนที่พยายามจังค่ะ
ดราม่าต้องมีนิดๆเนอะ แต่คงไม่น่าจะรุนแรง (มั้ง) :p
bykt นี่เอามาจากเวลาแชตคุยกับเพื่อนๆหรือเปล่าคะ
"มีน้องคนนึงเคยบอกว่า ความพยายามมันก็เป็นแค่ความพยายาม เราว่าคงจะหมายถึงพยายามไปแค่ไหนมันก็ไม่สำเร็จ ออกแนวท้อ แล้วก็ไม่อยากจะทำอะไรอีก ซึ่งถ้าเป็นบางเรื่องที่สำคัญแต่ไม่พยายามทำให้เต็มที่ พอหมดโอกาสที่จะทำแล้วจะมาขอย้อนเวลากลับไปแก้ไขมันก็เป็นไปไม่ได้แล้ว อาจจะมานึกเสียใจที่ทำไมไม่ทำให้เต็มที่ก็ได้
Deleteรู้สึกจะบ่นอะไรเยอะไปแล้วค่ะ 555 เริ่มไม่เกี่ยวกับนิยายด้วย ไปดีกว่า
เริ่มงานวันแรกอย่างสดใสนะคะ จะได้มีแรงสำหรับวันต่อ ๆ ไป เพราะยังเหลือวันทำงานอีกหลายวัน อาการไอเป็นอย่างไรบ้างดีขึ้นไหม ลองทานมะนาวใส่เกลือแบบไม่ต้องผสมอะไร อาจจะช่วยได้บ้างค่ะ
เป็นคนออกจะโลว์เทค แล้วก็ไม่ค่อยมีสังคมเท่าไหร่ 555 ไม่ได้แชตเลยค่ะ
bykt"
ความพยายามของเราหมายถึงพยายามที่จะโน้มน้าวสิ่งที่เราต้องการให้มาเป็นของเรา ถ้าสิ่งนั้นเป็นสิ่งของก็คงง่ายหน่อยเพียงแต่เก็บเงินแล้วไปซื้อมา แต่ถ้าสิ่งที่ต้องการดันเป็นสิ่งที่มีชีวิตจิตใจ แล้วสิ่งมีชีวิตนั้นไม่พยายามที่จะมีใจให้เราด้วยก็คงเหนื่อยหนัก ท้อถอยไปเองในไม่ช้า หรือพอพยายามได้สิ่งนั้นมาแล้วแต่สักพักก็คงคิดได้ว่าเราพยายามเพื่ออะไรนี่ได้มาแต่ตัว เฮ้อ 555+ เวิ่นเว้อเนอะ
คุณก็เช่นกันนะคะทำงานอย่างมีความสุขนะคะ เราไอน้อยลงแต่ไอแล้วรู้เลยว่ายังมีเสมหะอยู่ ไม่อยากกินยาแล้วเลยบังคับให้น้องเคาะปอดให้ค่ะ กับจิบยาแช่
เราไม่ได้แชตมานานเป็นปีแล้วค่ะ เมื่กสัก2ปีก่อน แชต msn แทบจะเสียการเสียงานเลย ส่วนที่เราถาม bykt นั้นมาจากภาษาแชตหรือเปล่าเพราะเวลาแชตจะใช้ bykt แทนคำว่า 'But You Know That' ค่ะ
ก็มาจาก But You Know That นั่นแหละค่ะ 555
Deleteบางครั้งพยายามมากไปก็เหนื่อย ถ้าเป็นสิ่งของพยายามขวนขวายจนได้มา สุดท้ายก็เอามาวางไว้ ถ้าเป็นสิ่งมีชีวิต...พยายามแล้วไม่ได้ก็เสียใจ เฉา บอกตัวเองว่าเลิกเถอะ :P
BYKT
นั้นแหละค่ะประเด็น แต่ตอนนี้สิ่งของที่อยากได้เราก็ปล่อยวางมาเยอะแล้วนะคะ ไม่งั้นเมื่อก่อนนี่ พวก iPhone iPod iPad นี่ต้องซื้อของอัพเดทตลอดค่ะ อายุเยอะขึ้นใช้เงินระมัดระวังขึ้นเยอะค่ะ
Deleteถ้าคุณเป็น BYKT งั้นเดี๋ยวเราเป็น OIKT ดีกว่าค่ะ 555+ จะทายถูกไหมเนี้ยว่ามาจากคำอะไร
"ของใช้ประเภทเทคโนโลยีสมัยนี้ก็มาเร็วไปเร็วมาก อย่างโทรศัพท์มือถือ ,กล้อง ซื้อมาไม่เท่าไหร่ก็ตกรุ่น ถ้าตามอัพเดทตลอดก็ไม่ไหวค่ะ แม้จะอยากได้ลูกเล่นที่ใหม่กว่า แต่เงินในกระเป๋าไม่อำนวย ของเดิมก็ยังใช้ไม่คุ้ม ไม่รู้จะเอาไปวางทิ้งไว้ที่ไหน 555
DeleteOIKT ยากนะเนี่ย คิดไม่ออกเลยค่ะว่ามาจากคำว่าอะไร ไม่ได้มาจากภาษาแชตใช่ไหมคะ ขอเดาว่าเป็น Oh I Know That ละกัน :p
ขอบ่นนิดนึงนะคะ เมื่อวานรีบออกจากที่ทำงานตั้งแต่ 5 โมงกว่า ฝนตกก็รู้อยู่แล้วว่ารถก็ต้องติด โทรไปถามพี่ที่ออกไปก่อนว่าเส้นทางกลับบ้านรถติดมากไหม เค้าก็บอกว่าติด ไอ้เราก็ติดอยู่ตรงเชิงสะพานสาทรตัดสินใจเปลี่ยนเส้นทางกลับบ้าน คิดว่าน่าจะโล่งกว่า เลาะไปเยาวราชก็ยังไม่เท่าไหร่ ถึงบางลำพูเริ่มคิดแล้วว่าไม่น่าเลย ลืมไปว่าเส้นนั้นมีโรงเรียนเยอะ ผ่านร้านอาหารที่คุณณีนนาราชอบไปตรงสวนรื่นด้วย 555 กว่าจะถึงบ้านเกือบ 3 ทุ่ม ทำไปได้คนเรา
บ่นยาวไปแล้ว ;) ตั้งใจทำงานนะคะ
BYKT"
เมื่อก่อนพวกของใช้เทคโนโลยีไม่ออกเยอะขนาดนี้เลยยังพอติดตามได้ค่ะ เปลี่ยนทุกปี 555 เดี๋ยวว่าจะกลับไปเบสิคใช้ 3210 ละ ยังใช้ได้อยู่เลยนะคะเพียงแต่ไม่มีแบตเท่านั้นเอง
แล้วก็ OIKT ใช่ Oh I Know That ค่ะ ไหนว่าไม่แชตไงคะ 555+
เมื่อวานรถติดหนักจริงๆค่ะ เพื่อนนั่งอยู่ในรถไม่มีอะไรทำยังโทรมาบ่นกับเราเลยค่ะ
ผ่านร้านโปรดคุณณีน แต่ผ่านวันจันทร์ร้านปิดนี่นา ทีหลังผ่านแล้วแวะเข้าไปกินขนมเผื่อด้วยนะคะ
คุณก็ทำงานมีความสุขนะคะ ส่วนเรานั่งทำงานมาตั้งแต่ยังไม่แปดโมงแล้วค่ะ เดี๋ยวว่าจะไปชงกาแฟกินแล้ว
Happy Tuesday ค่ะ
เราว่าโนเกียทนที่สุดแล้วนะคะ ตกหล่นก็ไม่เป็นอะไร 555
Deleteคุณรู้ไหมกว่าจะคิดคำนี้ออกตั้งนานนะคะ ถามเพื่อนที่ชอบเล่น msn ก็ไม่รู้ ก็เลยเอา BYKT มาผสม 555 ถูกด้วย
ร้านปิดค่ะ มืดเลย วันเสาร์เห็นรถจอดเต็ม สรุปว่าใช่ร้านเดียวกันรึเปล่า เราก็ลองเดาไปเรื่อยคิดว่าน่าจะใช่ ;)
ช่วงนี้พยายามไม่ทำตัวเองเป็นศูนย์กลางของจักรวาล ปัญหาอะไรเข้ามาก็ปล่อยผ่าน ๆ ไปบ้าง ก็เลยทำงานอย่างสบายใจนิดนึง 555+
BYKT
ใช่ค่ะโนเกียทนมากๆ แต่เครื่องล่าสุดของเราก็โนเกียไม่ค่อยประทับใจเท่าไหร่ ยังจำมือถือเครื่องแรกได้อยู่เลยค่ะ อีคชริคสันรุ่นตกรู เครื่องนั้นก็ทนป้าเราเอาไปใช้ต่อตอนเราเปลี่ยนมาใช้ 3210 นี่แหละค่ะ ป้าเรายังใช้อีกตั้งนาน
Deleteพวกตัวย่อเมื่อก่อนตอนเล่นบอร์ดแฮนด์บอลเราใช้บ่อยค่ะ แถมพวกฝรั่งก็สรรหาตัวย่อกันเหลือเกิน
ใช่ร้าน โอรส หรือเปล่าคะ ถ้าใช่ก็ร้านนั้นแหละค่ะ วันจันทร์ปิดค่ะ
อยากเห็นตอนคุณเป็นศูนย์กลางของจักรวาลจัง ท่าทางจะโหดนะคะเนี้ย
อีริคสันรุ่นตกรู เป็นยังไงค่ะ ไม่รู้จัก เครื่องแรกเราใช้โนเกีย พอเปลี่ยนมาใช้ซัมซุงแค่ปีกว่าก็พังแล้ว
Deleteอย่าอยากเห็นเลยนะคะ ไม่น่าดูหรอก โหดไม่โหดไม่รู้แต่ที่ทำงานไม่ค่อยมีใครกล้ายุ่งกับกลุ่มเราเท่าไหร่ 555 เป็นพวกมีความยุติธรรมอยู่ในสายเลือด อะไรไม่ถูกต้องจะไม่ยอม เดี๋ยวนี้ก็ไม่ค่อยบ้าแล้ว เพราะบ้าไปก็เหนื่อย หรือเพราะแก่แล้ว เริ่มเห็นอะไรมากขึ้น ใช้ความสงบ สยบความเคลื่อนไหว :p
BYKT
จำโฆษณามือถืออีริคสันที่เป็นผู้ชายทำโทรศัพท์ตกลงรูได้ไหมคะ ที่เป็นกลอนแล้วตอนจบ จะพูดว่า "ฮัลโหล ใครอะ" นั่นเป็นเครื่องแรกของเราค่ะ ตอนสัก ม.4-ม.5 มั้ง ช่วงนั้นอยู่บ้านตรงงามวงศ์วานคนเดียว เรียนพิเศษนั่งรถเมลกว่าจะถึงบ้านก็ 2-3 ทุ่ม ที่บ้านเลยให้มือถือไว้ใช้ค่ะ เราเปลี่ยนมือถือบ่อยพอควรค่ะ แต่โนเกียก็อึดสุดจริงๆนะคะ ซัมซุงเครื่องแรกของเรารู้สึกจะเป็นจอสีพับๆรุ่นอะไรไม่รู้ ดีหน่อยที่ตอนใช้มีประกัน มือถือพังบริษัทมือถือส่งเครื่องใหม่มาเปลี่ยนให้
Deleteโอ้มีเป็นกลุ่มซะด้วย ท่าจะน่ากลัวจริง
นั่งพักดื่มกาแฟตอนเช้าพยายามจะหาโฆษณาตัวนั้นมาให้คุณดู แต่เสริชหาไม่เจอ ต้องกลับไปทำงานต่อแล้วค่ะ ทำงานอย่างมีความสุขนะคะ
จำไม่ได้ค่ะ มีด้วยหรอ 555 ขอบคุณนะคะที่พยายามหามาให้ดู :) สมัยนี้ถ้ามือถือเสียเค้ายังมีเครื่องสำรองให้รึเปล่าก็ไม่รู้นะคะ
Deleteไม่น่ากลัว น่ารักมากกว่าค่ะ :p
รู้สึกว่าวันนี้งานจะดูเยอะ ทั้ง ๆ ที่ทำงานแบบเดิม หรือว่าใกล้ถึงกำหนดส่งงานแล้วแต่ยังไม่เสร็จ แถมไม่มีอารมณ์ทำอีก 555
BYKT
อ้ายยิ่งพูดทำไมเรารู้สึกว่ายิ่งแก่เนี้ย ต้องหาโฆษณาให้ได้ เพื่อคุณจะได้นึกออกจะได่แก่ด้วยกัน555
Deleteเมืองไทยต้องเอาเข้าศูนย์ซ่อมมั้งคะถึงจะมีเครื่องสำรอง เดี๋ยวนี้ที่อังกฤษก็ไม่ค่อยมีออฟชั่นนี้แล้วเหมือนกัน หรือถ้าจะใช้ค่าประกันก็จะแพงมากๆ เมื่อก่อนส่งเคลมกันเป็นว่าเล่นเลย
เดี๋ยวก็กลับบ้านแล้วนะคะ ทำอารมณืดีๆไว้ :p
งั้นเรายิ่งต้องนึกไม่ออก จะได้ไม่แก่ไปกับคุณ 555+
Deleteเมื่อวานเลิกงานแล้วก็ยังไม่ได้กลับบ้านค่ะ ไปออกกำลังกาย หลังจากที่ไม่ได้ไปตั้งนาน กลับบ้านมาเริ่มปวดท้อง คิดว่านอนก็คงหาย ปรากฏว่าไม่หายแถมปวดมาก กลางดึกต้องลุกขึ้นมาพยาบาลตัวเอง หายาธาตุน้ำขาว แอร์เอ็กซ์มาเคี้ยว เฮ้อ ตื่นเช้ามายังเจ็บนิด ๆ อยู่เลย
BYKT
@คุณ Chicky ตัวนี้แหละค่ะ แต่เราจำได้ว่าเคยเห็นคนเอาโฆษณาตัวนั้นมาโพสอยู่นะคะ แต่หาไม่เจอ
Delete@คุณ BYKT อ้าว ไปออกกำลังทีไรเห็นคุณเจ็บออดๆแอดๆทุกทีเลย เนี้ยแหละน้าไม่ยอมหาพยาบาลอย่างณีนนารามาคอยดูแล :p ไปหาหมอดูไหมคะ
@ คุณ Chicky อาจจะใช่ค่ะ เคยเป็นโรคกระเพาะด้วย เวลาปวดท้องเดินต้องงอตัว อย่างที่คุณว่า ถ้าได้นอนสักพักก็จะหาย แต่คืนนั้นไม่หาย
Deleteช่วงนี้ก็พยายามไปออกกำลังกายค่ะ ขอบคุณนะคะ :)
@ คุณ freakysnob แล้วพยาบาลอย่างณีนเนี่ย หาที่ไหนล่ะคะ จะได้ไปหาบ้าง 555
BYKT
ไม่รู้เหมือนกันค่ะ ส่วนตัวยังหาไม่ได้เหมือนกันค่ะ ;)
Deleteอัพไวเอาใจคนอ่านอันน้อยนิดค่ะ รีบอัพเพราะเปิดทำงานมาคงยุ่ง1-2วัน คงไม่มีเวลาเขียนไม่มีเวลาอัพแน่ๆเลย
ReplyDeleteเรื่องรักระหว่าง 2 คน เราพูดจริงๆนะคะเราเจอคู่ที่รักกันได้พอดีไม่เจอเลย เห็นแต่ไม่แตกต่างกันมาก ส่วนดราม่าเรื่องอะไรรอลุ้นนะคะ (คนเขียนยังไม่ได้เขียนเลยแค่วางพลอตไว้เฉยๆ)
วอลเลย์บอลดูแบบว่าสู้ไม่ได้เลยแต่ดูแล้วมีความสุขค่ะ เพราะสาวๆดูมุ่งมั่น เราก้เคยเป็นแบบคุณนะคะว่าคิดจะเชียร์ทีมไหนดูจะไม่ค่อยรอดออกแนวเข้าแก๊งไหนหัวหน้าตายหมด (จะรู้จักมุกนี้ไหมเนี้ย แต่รู้จักเรโกะก็น่าจะเข้าใจอยู่นะคะ 555)
เราดูบอลอังกฤษนะคะ แต่ไม่ได้มีทีมไหนเชียร์เป็นพิเศษชอบเชียร์ underdog มากกว่า แต่ไม่ชอบทีมที่ใช้เงินทุ่มทุนสร้าง อย่างของอังกฤษก็ไม่ชอบแมนซิ ส่วนสเปนก็ไม่ชอบมาดริด ตรรกะแปลก555+ แก้เคล็ดคงไม่มีค่ะ ปิดทีวีดีกว่าง่ายดี เวลาดูอะไรแล้วนักกีฬาเล่นไม่ได้ดั่งใจเราชอบปิดทีวี เผื่อว่าเราไม่ดูแล้วจะดีขึ้น 555+ เมื่อวานได้ผลอยู่นะคะ เชียร์บุญศักดิ์ทางเนต พอคะแนนตามเราไม่ดูเลย เปิดมาเช็คข่าวอีกทีชนะแล้ว
อยากหักโหมเขียนนะคะเพราะสนุกกว่าทำงานแต่ทำไม่ได้ ;)
เอ่อ วันนี้คอมเม้นของคุณ clearsky ไม่ขึ้นเลยสักอัน blogger ห่วยมากๆ
ReplyDelete"เมื่อคืนเราไม่ได้ดูบอลอังกฤษ เพราะมันดึกไป ตื่นเช้ามาก็เช็คข่าว ปรากฏว่าแพ้ยิงลูกโทษ เราเสียใจมาก เราชอบทีมอังกฤษมาตั้งนานแล้ว สมกับเป็นคนไทยชอบทีมอังกฤษกันเป็นส่วนมาก คงเป็นเพราะดูแต่บอลพรีเมียลีก รู้สึกได้เลยถึงความเสียใจของนักฟุตบอลที่ร้องไห้ เราเองยังรู้สึกเศร้าอย่างบอกไม่ถูก เหมือนเป็นคำสาปของทีมอังกฤษต้องแพ้ลูกโทษตลอด....
วกเข้ามาเรื่องวอลเลย์บอลทีมสุดโปรดของเรา ตามไปเชียร์พวกเธอต่อวันที่ 27 ถึง 1กค.นี้ที่หนิงโบ แล้วเราจะบ่นให้ฟ้งอีกนะคุณนักเขียน
ออกนอกเรื่องไปนาน กลับมาที่นิยายของคุณ คนที่ชอบกันจะมีคนพยายามแค่ฝ่ายเดียวคงไม่ได้ ความรักคงไม่ไปถึงไหน กลายเป็นรักเธอข้างเดียวไป ตกลงว่าหัวเราะแบบเรโกะ โฮะ โฮะ นี่เสียงดังประมาณไหนนี่
คุณนักเขียนบอกจะมีดราม่า จะมีประมาณไหน จัดมา จะอ่านค่ะ ไม่ต้องรีบมาช้าดีกว่าไม่มา
clarsky "
อยากบอกว่าไม่ได้ติดตามฟุตบอลยูโรเท่าไหร่เลยค่ะ มีเมื่ออาทิตย์ที่แล้วตื่นมากลางดึกนอนต่อไม่หลับ เลยเปิดไปดูรัสเซีย ไปๆมาๆแพ้กรีซไปตกรอบไปเลย ส่วนอังกฤษเราว่ายังไงๆก็น่าจะตกรอบอยู่แล้วล่ะค่ะ นักกีฬาก็ชื่อดังกว่าฝีเท้าซะเยอะ ที่สำคัญที่สุดโค้ชมือไม่ถึงค่ะเราว่า ปีนี้ไม่เยอรมันก็สเปนน่าจะเอาแชมป์ไปครองค่ะ ทีมอื่นสู้ได้ยากจริงๆ
โอ้ตามไปเชียร์ที่เมืองจีนเลยเหรอคะ เดินทางปลอดภัยนะคะ แต่นักกีฬาเรากรอบมาๆแล้ว แถมมีแต่มือพระกาฬทั้งนั้นเลย เราเอาใจช่วยทางทีวีค่ะ
นิยายที่เราเขียนก็เอามาจากเรื่องใกล้ๆตัวทั้งนั้นแหละค่ะ เราว่าทุกคนคงมีอารมณ์แอบชอบกันทั้งนั้น เพียงแต่เราไม่เจอใครกล้าอย่างเบญจ์ ส่วนมากจะเป็นอารมณ์ What if กันซะเยอะ
ดราม่านั้นคืนนี้ว่าจะเขียนอยู่ค่ะ 555+ ไม่มีดราม่าก็ไม่ใช่นิยายเนอะ
"คอมเม้นเราไม่ขึ้นเลยเหรอ แต่ไม่เป็นไรคุณนักเขียนได้อ่านแล้วก็พอ
ReplyDeleteส่วนเมืองจีนเราไม่ได้ไปหรอก เราล้อเล้น เราจะดูจากทรูช่องกีฬาถ่ายทอดสด ส่วนบอลเราก็ว่าเยอรมันได้แชมป์แหงเลย
นิยายของคุณ คุณพูดถูก ไม่มีดราม่าก็ไม่ใช่นิยาย แต่ว่าคุณเบญจ์กล้ามากเลยนะ ในชีวิตจริงคงยากกก.....ก
เราตามไปอ่าน 10 years ago ที่คุณบอกแล้วนะ น่ารักดีอ่านไปยิ้มไปคนเขียนขยันอัพดีนะ ได้อ่านแบบไม่ต้องรอนาน ส่วนของคุณเราไม่เร่งนะ งานเขียนมันต้องมีอารมณ์อยากเขียน เขียนด้วยใจ เราจะรอค่ะ
clearsky"
ได้อ่านค่ะ งงกับบล๊อกตัวเองจัง แต่จะให้ทำบล๊อกใหม่ก็ขี้เกียจทนกับบล๊อกนี้ไปหน่อยนะคะ
เมืองจีนไปยุ่งยากดูอยู่เมืองไทยสบายแล้วค่ะ คุณเชียร์เยอรมันงั้นเราเชียร์สเปน555+ แต่มีหนุ่มเยอรมันหน้าตาดี Marco Reus 555+
จริงค่ะนิยายไม่ว่าอะไรก็ต้องมีดราม่า เพียงแต่อยู่ที่กึ๋นคนเขียนว่าจะเขียนได้น่าติดตามขนาดไหนเนี้ยปัญหาใหญ่มาก เราก็อยากกล้าได้อย่างเบญจ์นะคะ เราเชื่อว่าต้องมีาักคนที่กล้าอย่างเบญจ์
10 Years Ago คุณมินโซ เขียนได้น่าติดตามดีค่ะ ตั้งชื่อตัวละครเก่งด้วย