จุดเริ่มต้นของคุณอยู่ตรงไหนที่ทำให้กลายมาเป็น “คนชอบอ่านหนังสือ”

เจอกระทู้นี้มาค่ะ ผ่านตาในหน้า timeline มีคนมาตอบหลากหลายทำให้เราหันมามองว่าจุดเริ่มต้นของเราคืออะไร

ต้องบอกว่าที่บ้านค่ะ เพราะผู้ใหญ่ที่บ้านอ่านหนังสือค่ะ ตอนสมัยเด็กๆเป็นที่ชื่นชมของผู้ใหญ่เวลามาบ้านว่าเด็กวัยประถมต้นอย่างเราอ่านหนังสือพิมพ์ แม้จุดเริ่มคือหน้าบันเทิงก็ตาม แต่พอได้อ่านมันก็จะมีข่าวให้ติดตามอ่านเรื่อยๆ สมัยโน้นที่บ้านรับหนังสือพิมพ์รายวัน 3 ฉบับค่ะ ไทยรัฐ เดลินิวส์ และมติชน อีกทั้งยังมีนิตยสารรายสัปดาห์อย่างสกุลไทย มติชนรายสัปดาห์ และนิตยสารรายปักษ์ (เดี๋ยวนี้เด็กๆจะรู้จักคำนี้กันไหม) อย่าง ดิฉัน กับ พลอยแกมเพชร ที่บ้านถือคติว่าจะอ่านอะไรก็อ่านไปเถอะ อีกอย่างไม่ใช่ว่าเขาจะให้อ่านแต่หนังสือสำหรับผู้ใหญ่นะคะ เขาสมัครนิตยสาร “สวนเด็ก” ให้เด็กๆอ่านแต่ดูเหมือนคนอินจะน้อย เพราะดูเหมือนจะมีแค่เราที่ชอบมากยิ่งตอนมีนิยายภาพเรื่องยาว “ชีวิตจำลอง” เราอ่านแล้วลองเอาหลายอย่างไปทำเป็นเมนูกิน

เราแทบจะเป็นไม่กี่คนในรุ่นเดียวกันที่โรงเรียนสมัยมัธยมอ่าน ดิฉัน และ พลอยแกมเพชร สมัยนั้นพวกคนมีชื่อเสียงนี่จำได้หมดจนพี่คนหนึ่งแกล้งแซวว่าจะไปเปิดหนังสือGOSSIPให้ เพราะพูดถึงใครเราก็อ๋อ เมื่อโตขึ้นอยู่ในวัยมีเงินรายอาทิตย์ทุกวันเราจะซื้อหนังสือพิมพ์เข้าไปโรงเรียน แน่นอนเพื่อนิยายตอนเช้าเราก็อ่านคนแรกหลังจากนั้นก็กระจายไปทั่วทั้งชั้น (ชั้นหนึ่งมีไม่กี่ห้อง) ส่วนนิตยสาร The Boy เธอกับฉัน ฯลฯ เราก็เป็นลูกค้าประจำ คงไม่ต้องสงสัยเงินรายอาทิตย์หมดไปกับของพวกนี้เสื้อผ้านี่ไม่ได้เงินเราหรอก

พอย้อนไปดูพฤติกรรมการอ่านหนังสือวัยเด็กทำให้เรารู้ว่าทำไมเราถึง “อ่านหนังสือจับฉ่าย” ขนาดนี้ คืออ่านหมดแต่จะไม่ค่อยเน้นหนังสือวิชาการเนื้อหาหนักๆ ไม่ใช่อ่านไม่ได้นะคะแต่มันเหนื่อยที่จะคิด วิเคราะห์ตาม

เหตุผลที่สำคัญที่สุดคือ ซื้อหนังสืออ่านมันเท่กว่าซื้ออย่างอื่น แต่ก็กระดากปากที่จะเรียกตัวเองว่า NERD หรือ GEEK เพราะเรื่องวิชาการนี่ค่อนข้างโง่ ฮาฮาฮา