แรกรักประทับใจ First love impressionism โดย MG45

ไม่ได้เขียนบล็อกมาสักเดือนหนึ่งได้แล้วขอกลับมาเขียนโดยเริ่มที่การรีวิว ใช้คำว่าบอกความคิดของคนอ่านอย่างเราดีกว่า เริ่มด้วยที่นิยายขนาด 200 กว่าหน้าเรื่องนี้ ถ้าใครเคยติดตามนิยายในคัมออนคงเคยผ่านตางานของ MG45 มาบ้าง แม้ว่าคนเขียนจะดูอินดี้เหลือเกิน ลงๆลบๆ เรื่องนี้จัดว่าเป็นเรื่องที่เราชอบเรื่องหนึ่งของเธอ ก็แน่ล่ะลงทุนซื้อนิยายมาอ่าน แต่เรื่องที่เราที่ชอบที่สุดคือเรื่อง Sip&Tipsy ค่ะ รออยู่ว่าจะรีไรต์ออกมาเป็นอย่างไร ที่เราหยิบเรื่องนี้มารีวิวเพราะเราชอบนะคะ เขียนแนวไม่ดาษดื่น ไม่ใช่รักๆมีฉากXX งอนกัน ได้กัน วนกันไปวนกันมา ใครสนใจลองโหลดตัวอย่างมาอ่านดูค่ะ ต่อไปจะเป็นช่วงมีกล่าวถึงเนื้อหาในเรื่องแล้วใครไม่แคร์ก็อ่านต่อได้เลย

เรื่องย่อ

“เอิง เด็กสาวอายุสิบหก ใช้ชีวิตนักเรียนมัธยมอย่างเรียบง่าย ธรรมดา

ได้มีโอกาสรู้จักเพื่อนบ้านใหม่ที่แสนจะไม่ธรรมดา จิระ จิตรกรสาวนิสัยประหลาด ที่มีความเจ็บปวดจากอดีตติดตัวมาด้วย แม้ว่าพวกเธอทั้งคู่จะแตกต่างกันในเกือบทุกด้านแต่สิ่งที่ทำให้สองคนนี้เหมือนกัน คือไม่ประสีประสาในเรื่องหัวใจ

เอิงได้รู้จักและเรียนรู้ จิระได้ตามหาและเข้าใจสิ่งที่เรียกว่าความรัก

หากการโคจรมาพบกันของเอิงและจิระเรียกว่าน่าประทับใจแล้ว

เรื่องราวการเดินทางของผู้หญิงสองคนที่เหมือนสวนทาง แต่จุดมุ่งหมายเดียวกัน

คือรักครั้งแรกนั้น

ยิ่งน่าประทับใจยิ่งกว่า”

เราว่าเพลงนี้ก็พอฟังไปอ่านนิยายเรื่องนี้ไปได้

เราไม่รู้ว่าคนอื่นอ่านแล้วจะรู้สึกเหมือนเราไหม เวลาเราอ่านนิยายเรื่องนี้เราคิดว่า น้าจิ สมควรต้องไปพบจิตแพทย์ไปรับคำปรึกษาไประบายเราว่าตัวละครนี้มีปัญหาที่ไม่สามารถแก้ปัญหาได้ด้วยตัวเอง เพียงแค่มีเด็กวัย 16 มาหลงรักและตัวเองก็รักอย่างหัวปักหัวปำ อ่านแล้วเราชอบที่เขียนสื่อออกมาว่าเอิงหลงอยากรู้อยากเห็นมีอารมณ์หวงมันสื่อช่วงอายุวัยรุ่นได้ดี คือจริงๆแล้วยังไม่ได้เป็นอะไรกันแต่เอิงคิดไปเองแล้วว่าน้าจิเป็นของของเอิง จึงปล่อยอารมณ์หวงแต่ก็ครอบงำเพียงนิดหน่อยดูเป็นคนที่มีวุฒิภาวะที่ดี

เอิงทำให้เชื่อได้ว่า เอิงจะรอน้าจิจนเรียนจบจนมีโอกาสได้ใช้ชีวิตด้วยกัน เป็นรักแรกและรักเดียว ส่วนน้าจิเรายังไม่เห็นจุดเปลี่ยนที่ชัดเจนหนักแน่นพอว่าทำไมถึงเลือกเอิงและหยุดที่เอิง รักแรก? แค่ความสดใส อ่อนเยาว์หรือ?

อ่านไปอ่านมานี่อยากแนะนำให้คนอื่นอ่านแต่ถ้าเขามาอ่านจะไปซื้อไหม ฮาฮาฮา ดูเป็นการติมากกว่าชม นิยายเขียนดีนะคะ ภาษาการบรรยายยิ่งฉากเรตนี่แสดงถึงอารมณ์ดิบได้ดี ดิบแต่ไม่หยาบ เราว่านิยายเรื่องนี้มันอธิบายลำบากว่าดีสนุกยังไง แต่อ่านเถอะเราว่าเป็นเรื่องที่ดี อ่านนิยายแนวอื่นบ้างคนเขียนจะได้มีแรงเขียนเป็นการสนับสนุนวงการนิยายยูริไทยให้พัฒนาให้มีแนวเลือกมากขึ้น ไม่ใช่เกลียดกัน ชอบกัน ได้กัน จบ

ปล.บล็อกหน้าๆ อย่าโกรธฉันเลยแม่คุณ กับ เทคโนโยนี มาแน่ๆค่ะ