Sunday 14 August 2016

แฟนเก็บ โดย เพ็นพัชร



มาแนะนำนิยายอีกแล้วรอบนี้ จริงๆจะใช้รีวิวคงไม่ได้เพราะนิยายสั้นๆแค่ 145 หน้า อ่านแป๊บเดียวก็จบ เราอ่านนิยายของนักเขียนคนนี้มาหลายเรื่องทีเดียวแต่รู้สึกอยากเขียนถึงเรื่องนี้มากสุดเท่าที่อ่านมา

แฟนเก็บ โดย เพ็นพัชร
เรื่องย่อ

...ความสัมพันธ์ที่มีจุดเริ่มต้นจากกลุ่มแชตเล็กๆ
.
เรื่องเล่าของนักเขียนสมัครเล่นกับสาวปากสวยที่มีแฟนแล้ว !!
.
...................
รอยยิ้มของเธอทำให้บรรยากาศรอบตัวฉันสว่างไสว เป็นยิ้มที่ทำให้ดอกไม้ในหัวใจฉันเบ่งบาน
.
...ดอกไม้เมื่อบานเต็มที่แล้วก็จะค่อยๆ โรยราไปในไม่ช้า ข้อนี้ฉันรู้ตัวดีและเกิดคำถามตามมาว่า เธอจะเป็นดอกไม้บานให้ฉันตลอดไปได้ไหม?
.
แม้ดอกไม้งามนี้จะมีเจ้าของอยู่แล้ว
แม้ฉันจะไม่มีสิทธิ์ได้เก็บมาเชยชม
และไม่มีโอกาสได้ชิมน้ำหวานจากเกสร
แต่ฉันก็พอใจที่จะได้ชื่นชมด้วยสายตา
และสูดดมกลิ่นหอมอยู่ห่างๆ
.
...ความรักไม่จำเป็นต้องได้ครอบครองเสมอไป


อ่านแล้วรู้สึกหลงรักไปกับความน่ารักของตัวคีย์หรือกี้ และเชื่อว่าเหตุการณ์คุยกันผ่านตัวอักษรทำให้คนรู้สึกดีๆกันได้ จากทั้งแนวคิด ความชอบ อาจจะรวมถึงหน้าตาแต่เราให้ข้อหลังสุดน้อยมาก
โดยส่วนตัวเราว่า เพ็นพัชร มีแนวการเขียนเฉพาะตัวทีเดียวมาตั้งแต่ Sunny Delivery อ่านได้เรื่อยๆสนุก สิ่งที่ไม่ใช่แนวเราคือภาษามันดิบไป ไม่ใช่เรื่องนี้ไม่มีภาษาดิบๆนะคะแต่มันน้อยกว่ามาก อ่านแล้วลื่นไหลไปกับคาแรคเตอร์ของทั้งเจ้กับคีย์

ยังรออีก 2 เรื่องของนักเขียนคนนี้นะคะ “บันทึกช่วยจีบ” เห็นเอากลับมารีไรต์ลงให้อ่านที่คัมออนอีกรอบ อ่านแล้วหลงรักแพทกับครูโม ส่วนเรื่อง “My Sweet ที่รักของเดือนเด่น” อ่านได้ที่เด็กดี ถ้าใครได้อ่านซันนี่คงรู้ว่าคุณฟ้าคงเป็นแฟนเด่น แต่อุปสรรคเพราะน้องชายฝาแฝดชอบคุณฟ้าแถมออกหน้าออกตาประกาศมาตั้งแต่แรกมันจะจบยังไงคงต้องลุ้นต่อไป

สุดท้ายนี้ ใครอยากอ่านสิ่งที่เราชอบไม่ชอบก็ลากไปตอนท้ายบล็อกเลยนะคะ ถ้าไม่อยากอ่านก็กดปิดไปเลย เพราะมันมีการเฉลยตอนจบของนิยายเล่มนี้



ฟังเพลงระหว่างตัดสินใจ




เราชอบนะเวอร์ชั่นนี้ ส่วนตัวคิดว่าเพลงประกอบเกม Final Fantasy มักทำออกมาเพราะสมัยเก่ามากเราโคตรชอบ Eyes on me เลย






สรุปสิ่งที่เราไม่ชอบคือเรื่องนี้ให้เจ้กลับมารักกับคีย์ เราว่าถ้าทำให้ตอนจบเปลี่ยนไปเช่นระหว่างที่หายไปเจ้ไปเจอคนอื่นแล้วคีย์มาบอกว่าเลิกกับโอมแล้วเรื่องมันจะ dark ขึ้นมาอีกนิด นิยายบางครั้งมันก็จบชมพูไป

No comments:

Post a Comment