It’s a hump day. วันพุธเป็นวันกึ่งกลางสัปดาห์ที่เราว่าทุกคนไม่ชอบนะทำงานมาตั้ง 2
วันแล้วและอีกตั้ง 2 วันกว่าจะถึงวันหยุด
วันนี้เราอยากเขียนบล็อกไม่ได้เขียนมาสักเดือนได้มั้ง
ส่วนจะเรียกว่าว่างไหมก็พูดไม่ได้เต็มปากว่าว่างเอาเป็นว่าเราอยากเขียนเลยเขียนด้วยสภาพที่ไม่ได้ทำงานแบบที่ต้องคอยระวังให้เจ้านายไล่ออกก็อู้มาเขียนได้
ที่ไม่ได้เขียนเพราะขี้เกียจเองมากกว่า
แม้กระทั่งเขียนไปบ้างแล้วเขียนไม่จบปล่อยค้างเติ่งไว้ นิสัยไม่ดี หุหุ
แถมคิดว่าบล็อกนี้น่าจะเขียนยาว พร่ำยาว และเรื่องที่เขียนก็น่าจะยาว
บวกกับมีอะไรเล็กๆน้อยๆจะมาใส่ๆรวมในบล็อกนี้ด้วย
ก็เตือนไปงั้นแหละเพราะที่เขียนบล็อกนี่ไว้สนองตัณหาตัวเองล้วนๆค่ะ
วันนี้จะชวนดูซีรี่ส์ญี่ปุ่นอย่างที่รู้เรานั้นเป็นแฟนอะไรญี่ปุ่นมากกว่า
ซีรี่ส์ หนัง ดารา และอาหาร ส่วนเพลงก็แค่บางเพลง
และที่บ้านไม่มีใครคุยด้วยเท่าไรลูกพี่ลูกน้องที่รุ่นเดียวกันตอนคนที่บ้า J Rock ชอบโยชิกินั้นมันไม่ค่อยดูซีรี่ส์
ส่วนเราก็ไม่ฟังเพลงเหมือนมันด้วย ส่วนบรรดาลูกพี่ลูกน้องรุ่นเล็กที่มี 2
คนที่ไทยก็สาวกเกาหลีเข้าขั้น จะชวนมันดูเรื่องที่เราชอบมันก็คงไม่อิน
ชวนดูเรื่อง “Kazoku No Katachi”
ว่าด้วยเรื่องความโสด เลือกที่จะโสด ตั้งใจโสด
การแต่งงานมีครอบครัวอาจจะไม่ใช่คำตอบ
อยู่คนเดียวตอนแก่ก็อาจจะไม่ใช่เรื่องน่ากลัว หรือเปล่า?
เนื้อเรื่อง ชายโสดวัย
39 ปี อย่าง ไดสุเกะ มีหน้าที่การงานที่ดีและก้าวหน้าในบริษัทเครื่องเขียนชั้นนำ
เขามีโลกส่วนตัวสูงมากถ้าไม่ได้รับอนุญาตจะไม่สามารถเข้ามาในพื้นที่ของได้
เขาเพิ่งซื้ออพาร์ทเม้นจัดแต่งแบบที่เขาชอบ ไปออกกำลังกาย ดื่มเบียร์นำเข้าที่ชอบ
วันหยุดก็ไปปั่นจักรยาน ใช้ชีวิตเต็มที่ และทั้งนี้ทั้งนั้นเขาเลือกที่จะโสด
ไดสุเกะมีความสุขในปราสาทที่เขาสร้างขึ้นมาจากน้ำพักน้ำแรงตัวเอง
แต่ก็ไม่นานพ่อของเขาก็มาทำลายความสุขไปแทบสิ้น อยู่ๆก็พาลูกเลี้ยงวัยมัธยมมาขอพักกับไดสุเกะ
ถ้าใครจะอยากดูแบบไม่สปอยล์ให้กดปิดหลังจบพารากราฟนี้นะคะ
ส่วนถ้าคนยังชั่งใจว่าจะดูไหม ก็จะบอกว่านักแสดงน่าสนใจมากค่ะ มี ชินโง วง SMAP แสดงเป็นไดสุเกะ
ส่วนนางเอกได้ จูริ อุเอโนะ แสดง ถ้าใครจำเธอไม่ได้เธอคือนักแสดงเป็นเลสในเรื่อง Last
Friend ค่ะน่าดูขึ้นบ้างหรือยังคะ
ซีรี่ส์เรื่องนี้ทำให้หลายคนเข้าใจว่าการโสดอย่างเป็นสุข
โสดอย่างสบายไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้นะคะแต่ต้องวางแผนอย่างดี อย่างนางเอก
ฮานาโกะ เธอก็วางแผนที่จะอยู่คนเดียวหลังจากหย่าเพราะมีปัญหาในชีวิตคู่ การเลือกที่จะโสดไม่ใช่เรื่องน่ากลัวอีกต่อไป
ผู้หญิงไม่จำเป็นต้องมีเรื่องฝังหัวตั้งแต่เด็กเล็กว่าชีวิตนี้ต้องแต่งงานไม่งั้นจะเป็นลูซเซอร์เป็นผู้หญิงที่ไม่มีใครเอา
ตอนนี้เราเห็นคนแต่งงานแล้วไม่ประสบความสำเร็จมากมายต่อให้ตอนแต่งคนข้างนอกมองเข้าว่า
เฮ้ย คู่นี้โคตรเหมาะสม Golden Couple ล่าสุดคุณหมิว ลลิตาก็เพิ่งเลิกกับสามี
ฉะนั้นเราไม่เชื่อเรื่องว่าแต่งงานจะมีคนอยู่ดูแลกันไปจนแก่เฒ่า
แถมพวกที่แต่งงานอาจจะไม่ได้วางแผนว่าถ้าเลิกกันมาจะใช้ชีวิตคนเดียวอย่างไร เงินเก็บไม่พอยิ่งเป็นผู้หญิงที่ออกจากงานเพื่อมาทำหน้าที่แม่ด้วยแล้ว
กลับมาเรื่องซีรี่ส์กันต่อเรื่องนี้เรียกน้ำตาได้ตามสไตล์ญี่ปุ่น
มีปมทั้งไดสุเกะและฮานาโกะ
แถมยังมีความขำของเพื่อนร่วมงานไดสุเกะผู้ที่เหวี่ยงหว่านแหไปนัดบอด
หรือเสียเงินไปงานดูตัวเพราะอยากมีแฟนตัวสั่นแล้วก็ถูกหลอกเงิน
หรือความน่าสงสารที่ไดสุเกะถูกลุกล้ำความเป็นส่วนตัวจากพ่อ
คราวนี้ถึงตอนจบเป็นสิ่งที่เราไม่ค่อยชอบอะนะคือเราว่าในเมื่อปูเรื่องมาขนาดนี้ก็ไม่น่าจะให้พระเอกนางเอกแต่งงานกัน
แม้จะแต่งแบบจ่างคนยังมีพื้นที่ส่วนตัวเยอะอยู่ก็ตาม เราอยากให้จบแบบเป็น companion
มากกว่าอยู่ดูแลกันไปไม่ต้องมีใบทะเบียนสมรสผูกมัด
ถ้าใครอ่านถึงตรงนี้แล้วยังไม่ได้ดูแนะนำว่าลองไปหาดูค่ะ มีซับไทยนะคะ
ถ้าจำไม่ผิดมีที่ DRAMAJO รู้สึกคุณ Pondloso เป็นคนทำซับ สมัครสมาชิกแล้วก็ทำตามกฎโหลดมาดูไม่ยากค่ะ ดูแล้วจะหลังรักฮานาโกะ
หรืออยากหาข้อมูลที่ละเอียดพร้อมรูปภาพ google ค่ะ
มีคนเขียนกระทู้กับบล็อกอยู่
จบแล้วเรื่องซีรี่ส์คราวนี้มาเรื่องจับฉ่ายกันบ้าง
มีนิยายมาแนะนำค่ะ เรื่อง “เด็กสาวผู้ร่วงหล่น” เขียนโดย ข้าพเจ้า
อยากให้ลองอ่านกันค่ะเรื่องอาจจะหม่นทำให้ดาวน์แต่ดี นี่ยังอ่านไม่จบนะคะ
อ่านไปสักไม่กี่บท รอวันหยุดเสาร์-อาทิตย์นี้ก่อน อ่านจบถ้าไม่ขี้เกียจเกินไปจะมาแชร์ความเห็นค่ะ
อีกเรื่องชวนดูรายการ ก(ล)างเมือง ตอนห้องเรียนเพศวิถี
ผู้หญิง 2 คนที่เป็นเรื่องราวของรายการ
หนี่งในนั้นคือคนเขียนนิยายเรื่อง รักใคร่...ใคร่ครวญ
นิยายที่จัดว่าเป็นนิยายดีอีกเรื่องของวงการยูริ
โดยส่วนตัวเราบังเอิญได้ดูเมื่อวานตอนนั่งกินข้าวกลางวัน
ดูแล้วเห็นว่าเป็นรายการที่ดีแต่ก็มีบางเรื่องที่เราไม่เห็นด้วย เช่นเรื่องฟุตบอล
สำหรับเรามันไม่ใช่พื้นที่ของผู้ชายนะ
แต่มันเป็นกีฬาที่ไม่เห็นสนุกถ้าจะไปเล่นเองแต่ถ้าดูเป็นอีกเรื่อง
หรือเรื่องตั้งแต่เปิดเรื่องเลยการจัดที่จอดรถหรือรถไฟตู้สำหรับผู้หญิงเราว่าแม้จะมีความเคารพในสิทธิ์ซึ่งกันและกัน
แต่มีพื้นที่อำนวยความสะดวกให้ผู้หญิงบ้างก็ไม่แปลกยิ่งชั่วโมงเร่งด่วนสภาพคนแน่นเป็นปลากระป๋องเบียดเสียดกัน
มีกลิ่นเหงื่อไหลไคลย้อยของผู้ชายโชยออกมา ต้องไปแย่งกันจับราว
ด้วยที่เพศหญิงรูปร่างอาจจะเสียเปรียบผู้ชายเวลาไปเบียดเสียดอะไรมันก็ลำบาก ส่วน Lady Parking เราชอบนะคุณบอกว่าเพราะคนเราไม่เคารพสิทธิ์กันมันไม่ใช่อภิสิทธิ์ของผู้หญิงแต่มันคือความอุ่นใจขึ้นมานิดหน่อย
เวลาจอดเข้าซองอาจจะช้าไปบ้างยึกๆยือๆถอยเข้าถอยออก หรือเดินกลับมาจากshopingก็ไม่ต้องระแวงมากนัก ใครจะบอกถ้าเคารพสิทธิ์กันความปลอดภัยก็จะมี
ถามจริงมีประเทศไหนปลอดภัย 100% บ้าง ประเทศที่ crime
low rate ในสแกนดิเนเวียก็เถอะ มันก็ไม่ปลอดภัยแน่นอน ที่ชอบที่สุดคือเรื่องแนวคิดชายเนใหญ๋ที่ฝังหัวมาตั้งแต่เกิดเป็นสิ่งที่ต้องปรับเปลี่ยน
โดยหวังว่าคุณแม่รุ่นใหม่คงสอนทัศนะดีๆให้ลูกๆของเธอ ส่วนอื่นก็ลองไปดูกันค่ะ เราชอบนะที่ ThaiPBS
ทำรายการสนใจเพศวิถีที่มี ญ รัก ญ เป็นต้นเรื่องบ้าง
ตอนนี้ทุกคนมุ่งไปยัง กระเทย หรือ ช รัก ช มากกว่า
แต่อีกเรื่องด้วยที่คนทำกิจกรรมเป็น LGBT อาจจะทำให้สังคมต่างจังหวัดยิ่งเป็นพื้นที่มุสลิมอย่าง
3 จังหวัดชายแดนคนอาจจะมี bias ได้
เราเริ่มเข้าใจที่นักทำกิจกรรมเรื่องความเท่าเทียมทำไมจึงอยากให้เป็น straight
มากกว่า ในแง่เพื่อให้ความรู้ความเข้าใจแก่ประชาชนทั่วไป
สุดท้ายช่วงนี้ติดเพลงนี้
Moving on and getting
over.
จบบล็อกไปแล้วค่ะ
บล็อกหน้าถ้าไม่ขี้เกียจจะเขียนเร็วๆนี้ค่ะ
No comments:
Post a Comment