ชวนอ่านนิยายวันหยุดที่จะถึง กลใจ โดย สีดำ

สวัสดีวันอังคาร อาทิตย์นี้คงจะไม่โหดร้ายกับพนักงานออฟฟิศเท่าไรนะคะ เพราะวันศุกร์เป็นวันหยุด ใครที่ยังไม่คุ้นเคยว่าเป็นวันหยุดราชการก็ทำให้ชินกันได้แล้ว เพราะเพื่อนเราผู้เป็นเจ้าของบริษัทมีการมาถามงงว่าหยุดเหรอปฏิทินไม่มีบอกนี่นา

ไหนๆวันศุกร์ก็หยุดแล้วมาแนะนำนิยายให้อ่านค่ะ แม้จะยังเขียนไม่จบแต่ก็มีหลายตอนแล้วในเด็กดี ส่วนคนที่อ่านแล้วขอแนะนำหนังสืออีกเล่มไว้ก่อนเรื่อง ชายชื่ออูเว นิยายจากสวีเดนที่อาจจะทำให้มีน้ำตาคลอตอนอ่านก็ได้ หรือถ้าขี้เกียจอ่านนิยายเรื่องนี้มีเนหนังด้วยค่ะ ถามอากู๋ตามอัธยาศัย A Man Called OVE

มาถึงเรื่องที่เราอยากให้ลองอ่านดูกันบ้างค่ะ ส่วนตัวเราว่า นิยายของสีดำนี่ค่อนข้าง Underrated ไปพอสมควรหรืออาจะเพราะนิยายออกมาก่อนยุคที่มี MEB ใครๆก็โหลด e-book มาอ่าน นิยายที่เราชอบที่สุดของสีดำมีสองเรื่องคือ ใต้เงารัก กับ ก็เพราะหัวใจเราผูกกัน นิยายรักที่ไม่มีอะไรซับซ้อนซ่อนเงื่อน นี่ก็พิมพ์มาหลายบรรทัดน้ำซะเยอะ บล็อกนี้ออกแนวน้ำท่วมทุ่งโปรดเข้าใจ จขบ ด้วย

กลใจ เป็นนิยายที่บรรยายได้สลวย ภาษาสวยตามแบบสีดำเราคิดว่ามันดีกว่าเรื่องอื่นๆนะ (ยังไม่เคยอ่าน อุ่นรักละอองฝัน) อธิบายให้จินตนาการตามแบบตามเป็นฉากๆเลยค่ะ ส่วนตัวคิดว่าดีเป็นอันดับต้นๆในนักเขียนยูริ เรื่องนี้เขียนได้แบบน่าติดตามเปิดเรื่องมาเหมือนเป็นแค่ เพลิน เลิกกับแฟนที่อยู่ด้วยกันมานาน จนมันมีปมเข้ามาเรื่อย ปาเข้าไป 16 ตอนแล้ว คนอ่านยังไม่รู้เลยว่า สรุปใครเป็นนางเอก นิด หรือ บี๋ คนอ่านก็ยังตัดใจไม่ถูกว่าอยากให้ใครเป็นนางเอกดี นิด ก็ละมุนเหลือเกิน บี๋ ก็ดูน่ารักมีเสน่ห์ แถมเรื่องนี้ใครเคยอ่านนิยายของสีดำมาก่อนแล้วคิดถึงตัวละครของเธอก็มีโผล่มา ยิ่งแฟนคลับผู้หมวดวีด้วยแล้วค่อนข้างมีบทบาททีเดียว จะลืมเพื่อนเอกอย่าง จ๊าด ไปไม่ได้อ่านแล้วแบบเป็นเพื่อนที่ดีนะแม้เราจะคิดว่า....ไป เอาเป็นว่าไปลองอ่านกันดูนะคะขอยังไม่พูดถึงยาวกว่านี้เพราะเกิดรวมเล่มแล้วเราอยากเขียนถึงจริงๆจะไม่มีอะไรเขียนในตอนนั้นขอเก็บความเห็นใส่ทีเดียว ส่วนใครอ่านแล้วชอบไปแสดงความเห็นกดดันให้คนเขียนเขียนไวๆ จะได้รวมเล่มไวๆนะคะ ดิฉันอยากอ่านตอนจบแล้ว

ขอจบบล็อกด้วยประโยคเด็ด so far จาก จ๊าด หรือ เจสซี่ อดีตทอมที่ไปมีครอบครัว ใครอยากรู้ว่าทำไมอย่างไรไปอ่านนะคะเธอไปทำอีท่าไหน
“เสียตัวฟรีความสุนทรีย์ก็ไม่ได้” จ๊าด ลูกครึ่งไทยพม่า เจ้าแม่สื่อประเทศเพื่อนบ้าน

https://writer.dek-d.com/blacky/story/view.php?id=1646307

มนต์รัก 4G เทพีบ้านไพร โดย กินรีสีม่วง

“Don't judge a book by its cover.” ช่วงนี้อย่างที่รู้ๆกันไม่มีนิยายให้อ่านเลยค่ะ ทำให้กดโหลด Sample จาก MEB มาทุกเรื่องอ่าน ชอบก็ได้ไปต่อแต่ราคาปัจจัยในการไปต่อก็มีส่วน ราคาเรื่องนี้แน่นอน 123 บาท กดซื้อได้โดยไม่คิดเพราะจะอ่านต่อว่าจะเป็นไง จะจบยังไงแถมอ่านแล้วมันมีกลิ่นอายบางอย่าง เรื่องสั้นๆแบบ quiche เอ้ย quickie  (เข้าใจโจ๊กจากคำนี้ไหมคะ)

 เรื่องย่อ

--- หนังสือยูริอ่านนอกเวลาค่ะ ---

"เลิกจากงานดีไซน์ จะเลี้ยงควายคอยเจ้า

แม่หงส์เศร้าจากฟ้า...

แต่ไยเจ้าร่อนมา เข้าที่กลางใจพี่

แม่สตรีเสน่หา

เสียง กลิ่น กายา พี่ไม่เคยรู้ว่าเจ้านั้นเป็นใคร

* คิดถึงที่จูบไหม ในรถนั่นไม่สั่นคลอน

กอดซุกกันก่อนนอน ตอนนี้เจ้าไปอยู่ไหน

ใจของพี่แสนห่วง แม่4G แฟนใคร

รีบกลับมาทรามวัย พี่บนบานเทพคอย..."

--- กินรีสีม่วง ออกเสียงตามรสนิยมเถิดว่า กินนารี :) ---

อ่านเรื่องย่อก็บอกอะไรไม่ได้มากแต่คิดว่าน่าจะฮาแน่ เปิดเรื่องมากับเพลงลูกทุ่ง ว่าแต่วัยรุ่นจะรู้ไหมว่าเพลงอะไร สำหรับนักอ่านคุณๆคงต้องตอบตัวเองก่อนว่าอยากได้อะไรกับการอ่านนิยายเรื่องนี้ ถ้าอยากได้เรื่องหนักๆ ดราม่าเคล้าน้ำตา เรื่องนี้ให้คุณไม่ได้แน่นอนกดผ่านไปได้ค่ะ แต่จะลองโหลดตัวอย่างมาอ่านก็ไม่ว่ากัน ส่วนนักอ่านที่ต้องการนิยายอ่านนอกเวลาเฮฮากับความป่วง (นิยามความป่วงให้ตรงกันด้วยนะคะ คือสติดีมีครบแต่ก็งงๆในตัวเอง ไม่ใช่ชิบหายวายป่วง) ทุกตัวละครเรื่องนี้มีความไม่เต็มกันคนละเล็กคนละน้อย มากสุดน่าจะเป็นแม่นางเอกคือป่วงบวกกวน... เติมคำในช่องว่างกันตามอัธยาศัย

เราว่ามีชาวเลสหลายคนที่เจอปัญหาเดียวกับเจเจ คือ แฟนตัดสินใจไปแต่งงาน อาจจะด้วยปัจจัยอื่นทั้งเรื่องแรงกดดันจากครอบครัว หรืออยากมีลูก แต่จะมีใครไหมที่เจอแฟนสาวเจ้าชู้ไปเจอผู้ชายดีกว่าเลยแต่งงานเสียเลย แถมบังคับให้แฟนเก่ามาเป็นเพื่อนเจ้าสาวอีก อย่างนี้จะไม่เรียกว่าป่วงได้ไง เรื่องจริงมันคงยากนะแม้จะเป็นการแก้แค้นที่สาสมก็ตาม เพราะเจอแฟนเจ้าชู้แล้วยังเป็นเพื่อนกันได้นี่น่านับถือ

นิยายเรื่องนี้มีคาแรคเตอร์แต่ละคนเด่นชัดอ่านไปอ่านมาคุณชักอยากให้มี เจเจ กับ หงส์ จริงๆ ลงมาให้ได้ กิน นารี แบบตัวเป็นๆบ้าง หรืออาจจะอยากมีแม่อย่างคุณนายสร้อยทอง เอ้ย ดอกสร้อย สรุปแม่ชื่อไรนะคนอ่านก็จำไม่ได้เหมือนกัน แม่ผู้ที่รับได้ทุกอย่างพร้อมถ้าลูกสาวจะเอาเงินไปเป็นสินสอดสู่ขอเจ้าสาว (เขียนเองงงเอง) อยากให้มีพ่อแม่อย่างนี้หลายๆคนจังค่ะ ไม่ใช่ต้องอยู่ในกรอบผู้ชายต้องแต่งกับผู้หญิง จะได้อยู่ดูแลกันไปจนแก่ เอ่อในโลกความจริงชายหญิงแต่งกันไม่ถึงเดือนหย่าก็มีนะคะ คนที่จะอยู่ดูแลกันได้มันไม่ได้อยู่ที่เพศมันอยู่ที่รับกันได้ขนาดไหนมากกว่า เมื่อถึงจุดต่างมันไม่ลงตัวยังไงก็ต้องเลิกกันค่ะ เรียกร้องให้มีแม่อย่างคุณนายดอกสร้อยเยอะๆ   

สุดท้าย เราชอบตอนจบเฉลยนะหักมุมดี เสือต้องเจอกับเสือ สิ้นลายจริงไม่จริงนี่อีกเรื่อง ปูเรื่องมาตั้งแต่ต้นเหมือนหงส์เป็นผู้ถูกกระทำ นี่ก็เอาไปโยงชีวิตจริงได้อีกว่าคนทำดราม่า แจกสตอเบอรี่ให้คนอื่นกินกันมานักต่อนัก ไอ้พวกแข็งแกร่งไม่พูดไม่เป็นไรนี่แหละ ผู้ถูก กระทำเพียบไป เหมือนที่เขาบอกว่าอย่าฟังความข้างเดียวแล้วด่วนสรุป

ท้ายแล้วจริงๆ เรื่องนี้กดซื้อมาแบบไม่ได้คิดอะไร อ่านจบเจอจุดใต้ตำตอสุดๆ ส่วนเรื่องอะไรใครอ่านนิยายเยอะก็น่าจะรู้นะคะ คนเขียนเขาไม่ธรรมดา

อันนี้ฝากให้ใครดี เจเจ หงส์ จี หรือ นักเขียน เชิญเลือกตามสบายค่ะ ;-)