หัดเขียน 21

เอาตอนใหม่มาลงเดี๋ยวจะหายไปนานเกิน เมื่อคืนลุ้นน้องเมย์ รัชนก ตอนน้องเขาชนะก็ดีใจไปกับน้องเขาด้วยจริงๆค่ะ จะว่าไปรู้หรือเปล่าคะว่า สาว Britta Heidemann ได้เหรียญเงินไป แต่มันมี  เรื่องเพราะรอบรองเธอเอาชนะสาวนักฟันดาบจากเกาหลีไปอย่างน่ากังขา (โทษเธอก็คงไม่ได้) ทำให้สาวเกาหลีนั่งประท้วงอยู่ในสนามแข่งตั้งนาน แต่ก็ไม่เป็นผล  แถมเมื่อวานยังมีบทลงโทษที่แบดหญิงคู่ 4 คู่ เล่นกันแบบแย่งกันแพ้ ทำให้ถูก disqualified ไปทั้ง 4 คู่แปดคน แหม น่าจะเป็นประเภทอื่นเช่น ชายคู่ เราจะได้มีสิทธิ์คว้าเหรียญทอง

บทที่  ๒๐

ทั้งสามสาวยังคงใช้ชีวิตไปกับการเที่ยวไปยังเมืองใกล้ๆ พักผ่อนและทำงานสำหรับปูรณ์ ณีนนาราก็ขยันทำกายภาพโดยมีแฟนสาวเป็นคนดูแลช่วยเหลืออย่างดีที่สุดเท่าที่จะทำได้

“เบญจ์คะ ยัยนันท์ส่งข้อความมาว่า แม่จะมาเที่ยวกับเพื่อนที่เบลเยี่ยม แล้วคิดว่าจะมาหาณีนด้วย ทำไงดีล่ะ” ณีนนาราพูดออกมาด้วยความกังวล ขณะที่เธอเพิ่งก้าวเข้ามาในห้องอาหาร หย่อนตัวลงนั่งข้างๆเบญจ์ ตรงข้ามกับเพื่อนรัก

“จะมาเมื่อไหร่” ปูรณ์ที่ยังควบคุมสติได้ดีถามออกไป

“อีก 2 อาทิตย์ ไปเที่ยวเบลเยี่ยมกับพวกๆเพื่อนๆก่อนแล้วจะมาหา” ณีนนาราตอบออกไป

“งั้นฉันก็กลับแล้วสิ ช่วงเราไปฝรั่งเศสกันหรือเปล่า” ปูรณ์ยังคงทำหน้าที่ซักถามรายละเอียด

“น่าจะนะ ต้องโทรไปถามยัยนันท์ แกถามให้หน่อยสิ เครียดแล้วเนี้ย”

“เดี๋ยว Line ถามเลย”

“อย่าเพิ่งคิดมากค่ะ ถ้าเราบอกว่าเราไม่อยู่ คุณแม่ของณีนอาจจะไม่มาก็ได้ บอกว่าเราจะกลับไทยอีกไม่นานแล้ว” เบญจ์พยายามหาทางออก

“นันท์ส่งตารางคร่าวๆของแม่แกมาละ ช่วงที่เราจะไปปารีสกันพอดีเลย เย็นแกรีบโทรไปหาแม่เลย อย่าใจร้อนโทรตอนนี้นะ เพราะเดี๋ยวแม่แกจะจับความผิดปกติได้”

“แล้วจะให้บอกว่าอะไรล่ะ แกก็รู้ฉันมันพวกพูดเฉไฉไม่เก่ง” ณีนนารายังคงกังวล

“ก็ประมาณว่าหายดีแล้วเกรงใจตะวัน จะไปฝรั่งเศสจองตั๋วไปแล้ว อะไรๆก็พูดไปเถอะ เดี๋ยวฉันจะลิสๆให้แกดูว่าควรจะมีเหตุผลอะไรที่แม่แกไม่สมควรมาอังกฤษ” ปูรณ์บอก

“โอ๊ย เบื่อหรือจะบอกแม่ไปตรงๆเลยล่ะ” ณีนนาราหันไปถามเบญจ์

“เดี๋ยวก็ได้ทะเลาะกันหรอกค่ะ ค่อยพูดไปนะคะ ทุกปัญหามันมีทางออกเพียงแต่อาจจะไม่ถูกใจเราทั้งหมดใช่ไหมคะ” เบญจ์ปลอบพลางบีบมือให้กำลังใจ

“ถ้าแกจะบอกแกก็ต้องทำใจผลที่จะตามมาด้วยนะ ฉันรู้ว่าแกกับแม่ก็มีสงครามเย็นกันมาตลอด แต่ถ้าแกบอกคราวนี้ฉันเชื่อว่า แม่แกคงตัดแกออกจากกองมรดกแน่ๆ”

“แกก็รู้ว่า แม่ไม่ค่อยยุ่งกับฉันตั้งแต่ฉันบอกทางเลือกของฉันแล้ว เพียงแต่ตอนนั้นฉันยังไม่มีแฟน เขาก็เลยไม่ค่อยอะไรมากเพียงแต่ไม่ค่อยพูดกับฉัน อีกอย่างแม่ฉันน่ะเขาคงตัดเป็นตัดตายเลิกพูดกับฉันเด็ดขาด ฉันรู้ว่าพอเขาโกรธมากๆหน้ายังไม่อยากมองเลย”

“แล้วณีนจะทนความเฉยชาได้หรือคะ” เบญจ์ถามด้วยความเป็นห่วง

“ถ้าจำเป็นจริงๆณีนคงต้องทนแล้วพยายามไปขอโทษ เซ้าซี้ทีหลังค่ะ”

“เฮ้อ มีแฟนทั้งทียังยุ่งยากขนาดนี้ ฉันว่าฉันไม่มีก็คิดถูกแล้ว”

“อย่ามาปากดีเลยแก แม่แกก็ไม่เคยห้ามแกนี่” ณีนนาราค้อนเพื่อนรัก

“ก็แม่เขารู้ฉันน่ะดื้ออีกอย่าง แม่ฉันเขาไม่ได้อยากให้ฉันแต่งงานมีลูกนี่นา เขาบอกเองเลยว่าถ้าจะมีแฟนไม่จำเป็นต้องแต่งงาน ไม่ต้องจดทะเบียน ไม่ต้องมีหลานมาให้แม่ช่วยเลี้ยง เพราะบั้นปลายชีวิตแม่จะไปเที่ยว ไปทำบุญ ก่อนย้ายไปอยู่เชียงใหม่”

“โห แม่ปูรณ์พูดอย่างนี้จริงๆเหรอคะ ทันสมัยมาก” เบญจ์ถามด้วยความทึ่ง

“ใช่แม่เราทันสมัยนะ แม่สอนแต่เด็กเลย ให้ตั้งใจเรียน ทำงาน หาเลี้ยงตัวให้ได้ก่อนที่คิดจะมีแฟน อย่าเอาชีวิตของเราไปฝากไว้ในมือคนอื่น พ่อ-แม่ ให้ความรักแบบไม่มีเงื่อนไข แต่แฟนเมื่อเลิกกันก็เป็นเพียงคนเคยรู้จักกัน อาจจะมองหน้ากันไม่ติดด้วยซ้ำ แถมถ้าเจอคู่ชีวิตไม่ดีให้ออกมาดูแลบ้าน แต่ลืมไปว่าถ้าคุณไปจ้างคนอื่นก็ต้องจ่ายเงินเดือน ไม่ใช่คิดว่าต้องทำฟรีๆ เป็นหน้าที่ของคนที่ได้ชื่อว่าเป็นภรรยา”  ปูรณ์บอกพร้อมแสดงความภูมิใจในตัวแม่ของเธอ

“แม่เราไม่เคยพูดนะ เรารู้ว่าลึกๆเขาก็คงอยากให้เราแต่งงานมีครอบครัว แต่ในเมื่อเราดูแลตัวเองแต่เด็กไม่เคยออกนอกลู่นอกทางให้เขาไม่สบายใจ เขาก็เลยไม่อยากยุ่งกับทางชีวิตที่เราเลือก เขาเคยพูดว่าแม่ไม่ได้เป็นคนที่เบญจ์จะใช้ชีวิตไปด้วยยามแก่เฒ่า แม่คงไม่ไปบังคับให้เบญจ์อยู่กับคนที่เบญจ์ไม่รักหรอก แม่พูดกับเราตอนที่เราบอกกับแม่ว่าเราไม่ชอบผู้ชาย” เบญจ์เล่าให้ฟัง

“แล้วทำไมแม่ณีนไม่ตามใจณีนบ้างล่ะ”

“ณีนคะ ถ้าคนเราทั้งโลกเหมือนนิสัยเหมือนกันหมด เบญจ์คิดว่าโลกเราคงจะยุ่งน่าดูนะคะ เอาแค่ความชอบส่วนตัว ทุกคนชอบกินอาหารชนิดเดียวกัน ก็เกิดการแย่งกัน จนทะเลาะเบาะแว้งกัน ใจจริงเบญจ์ชอบแนวคิด Utopia นะคะ แต่มันเป็นไปไม่ได้ ฉะนั้นเราคงต้องสู้กับผลกระทบสิ่งที่ตามมาในสิ่งที่เราเลือกนะคะ” เบญจ์พูดปลอบ

“เราไป Brighton กันเถอะไปนั่งดูทะเล เดิน Pier ถึงแม้ทะเลอาจจะไม่สวยอย่างบ้านเราแต่ได้ไปผ่อนคลายอารมณ์ เผื่อจะคิดทางออกอีกทางให้กับปัญหาได้นะ เดี๋ยวเราขับเองเบญจ์ มีเจ้า Tomtom อยู่ไม่ต้องกลัวเราพาหลง”

“ไปเที่ยวกันดีกว่านะคะณีน” เบญจ์พยายามโน้มน้าวให้แฟนสาวไปเที่ยวดีกว่ามานั่งอยู่ในบ้าน

“ค่ะ ว่าไงก็ว่าตามกัน” ณีนนาราคิดว่าเธอไม่ควรทำตัวให้เป็นปัญหาให้เพื่อนรักและแฟนสาวลำบากใจไปมากกว่านี้

“โอเค 20 นาทีเจอกัน ให้โอกาศไปเตรียมตัวไปเดินชายทะเลกันดีกว่า” ปูรณ์นัดแนะพร้อมเดินผิวปากออกไปอย่างอารมณ์ดี

ณีนนาราได้แต่ส่ายหน้ากับความเป็นสาวที่มีทางออกให้กับตัวเองและคนสนิทอยู่เสมอของปูรณ์ แต่ถ้าไม่มีเพื่อนอย่างปูรณ์เธอก็ไม่รู้จะไปรับคำปรึกษาดีๆจากใคร  ทั้งสามเดินใช้เวลาเดินทางประมาณ 2 ชั่วโมงครึ่งก็มาถึง Brighton เมืองที่ได้ชื่อว่าเป็น "the gay capital of Britain"

“ถึงซะที เราไปไหนกันดี แต่ฉันหิวแล้ว เครียดแล้วหิว” ปูรณ์ร้องให้ไปหาอาหารรับประทานเป็นอย่างแรก

“เราไปซื้อ Fish and Chips ที่ Bardsley's แล้วมานั่งกินกันริมทะเลก็ได้ดีไหม ตั้งแต่มาอังกฤษเราไม่ค่อยได้กิน Fish and Chips กันนี่นา ไม่ได้กินก็เหมือนมาไม่ถึงอังกฤษน่ะสิ” ณีนนาราแนะนำ

“โอเค แต่อร่อยแน่นะคะคุณณีน” ปูรณ์แซวเพื่อนรักเพื่อเพิ่มอารมณ์ครื้นเครง

“แน่สิ เดี๋ยวฉันลงไปซื้อเอง แกขับตาม Tomtom ไปเถอะ” ณีนนารารีบบอกเพื่อน

“เดี๋ยวเบญจ์ลงไปซื้อให้ก็ได้” เบญจ์รีบเสนอความช่วยเหลือเพราะกลัวแฟนสาวเหนื่อย

“ไม่ต้องค่ะ แค่ลงไปช่วยถือก็พอ”

เมื่อถึงร้านเพิ่งเปิดพอดีตอนเที่ยงครึ่ง แต่ก็มีคิวรออยู่แล้วประมาณ 3-4 คิว ณีนนาราเป็นคนลงไปซื้อพร้อมทั้งมีผู้ช่วยถือของไปด้วย เมื่อได้อาหารพร้อมน้ำดื่มทั้งสามก็มุ่งหน้าไปริมชายหาดเผื่อไปนั่งรับประทานพร้อมชมวิวเมือง Brighton

“ซื้ออะไรมาบ้างล่ะ”  ปูรณ์ถามด้วยความหิวโซ

“ก็มี ปลามาสามชิ้น เป็น cod 2 กับ haddock 1 ชิ้น แล้วก็ชิพ 1 ขนาดใหญ่ 1 ที่ให้แกกับเบญจ์ ส่วนฉันสั่งขนาดเล็กมา เพราะฉันใส่ เวเนียก้าด้วย แล้วก็ซื้อ Tango แอปปิ้ลมาให้แกเพราะรู้ว่าคุณปูรณ์ชอบจนคิดอยากจะขนกลับไทยอยู่แล้ว”

“งั้นๆกินกันเลยนะคะ เดี๋ยวจะได้มีเวลาไปเดินเล่นที่ Pier” เบญจ์รีบชักชวนเอาใจแฟนสาวและเพื่อน

“ที่จริง Brighton มี Pier สองที่นะคะ แต่อีกที่ถูกไฟไหม้ไป เห็นไหมคะ ยังมีซากให้เห็นอยู่เลย ที่ไหม้นั่นคือ West Pier ที่สวยๆนี่ Palace Pier/ Brighton Pier ถ้าเดินเข้าไปก็จะเป็นอาร์เคด มีตู้เกมเยอะแยะ”

“ก็เหมือนร้านเกมต่างๆที่ Ramsgate ใช่ไหมคะ” เบญจ์ถาม

“ใช่ค่ะ ก็ไม่มีอะไรน่าตื่น แต่จะมีของเล่นหลอกเด็กเยอะกว่านิดนึงค่ะ นี่คุณปูรณ์แกจะขึ้นไปขี่ม้าหมุนก็ได้นะ” ณีนนาราแซวเพื่อน

“ไม่อะ ฉันคิดไว้แล้ว ฉันจะเล่น Air Hockey กับเบญจ์ ดีนะที่เบญจ์มาด้วยไม่งั้นแกก้ปล่อยให้ฉันหาตู้เกมที่เล่นคนเดียว แกก็นั่งรอให้ฉันเดินเล่นอยู่คนเดียว” ปูรณ์พูดอย่างหมายมั่นปั้นมือ

“ได้เลยค่ะ ใครแพ้เลี้ยงไอศครีมดีไหมคะ เราเห็นมีไอศครีมโคนขายอยู่ตรงนั้น” เบญจ์รีบสนองความต้องการของปูรณ์ เนื่องจากเธอกับแฟนสาวได้รับการช่วยเหลือจากปูรณ์มาตลอด

“ณีนเตือนไว้ก่อนนะคะ ว่าสงสัยเบญจ์ต้องเตรียมเงินไว้ซะแล้วยัยปูรณ์เขาเจ้าแม่นะคะ ไปเที่ยวไหนเจอโต๊ะ Air Hockey ไม่เคยได้ เล่นอยู่ได้เล่นอยู่อย่างเดียว เวลาไปกับณีนสองคนก็พยายามบังคับให้ณีนไปเล่นด้วย แล้วณีนเล่นไม่เก่งก็บ่น จนบางทีอยากเล่นมากต้องใช้วิชาด้านได้อายอดเข้าไปขอเล่นกับเด็กๆที่เล่นกันอยู่โดยเสนอว่าจะออกเงินค่าเกมให้ด้วยนะคะ” ณีนนาราได้ทีเผาเพื่อนรัก

“แหม แค่ 2 ครั้งเองนะ ตอนนั้นมันเบื่อๆนี่เขียนงานไม่ออกเลยออกกำลังซะหน่อยให้ร่างกายหลั่งสารมากระตุ้นจะได้กระปรี้กระเปร่า หัวสมองแล่น” ปูรณ์รีบแก้ตัว

“ไม่เป็นไรค่ะ เบญจ์ก็พอเล่นได้ ตอนเด็กๆเล่นกับบูรณ์บ่อย เวลาไปเดินห้างก็ต้องเล่นอะไรที่เราสองคนเล่นด้วยกันได้”  เบญจ์อธิบาย

หลังจากทั้งสามรับประทานอาหารเสร็จก็ ไปเดินเล่นที่ Pier โดยในตอนแรกก็เดินไปรอบๆเพื่อชมวิว ทิวทัศน์ Brighton Beach นั้นไม่สวย เบญจ์จึงไม่แปลกใจเลยทำไมคนอังกฤษถึงเดินทางไปเที่ยวทะเลในเมืองไทยกันเยอะขนาดนี้  ถึงเวลาที่ปูรณ์กับเบญจ์จะแข่ง Air Hockey กัน โดยตกลงว่าจะแข่ง 3 เกม ชนะ 2 ในสาม แล้วก็เป็นดังคาดที่ปูรณ์เป็นฝ่ายชนะอย่างไม่ยากเย็นนัก เบญจ์ก็รักษาสัญญาโดยการเลี้ยงไอศครีมแก่ปูรณ์และณีนนารา

“ไอ้ณีนแกถือว่ากินแรงไหมเนี้ยไม่ทำอะไรยังมีไอศครีมเดินกินชิลๆ ขอบคุณฉันสักคำยัง”

“นี่ถึงแกแพ้ แล้วแกไม่ซื้อเลี้ยงฉันแฟนฉันก็ต้องซื้อให้ฉันอยู่ดี แล้วอันนี้เบญจ์เขาเลี้ยง ไม่ต้องแข่งอะไรเขาก็เต็มใจเลี้ยงฉันย่ะ”  ณีนนารารีบบอก

“หมันไส้ ‘แฟนฉัน’ เต็มปากเต็มคำดีเหลือเกินนะ”

“กินไอศครีมกันดีกว่าเนอะเดี๋ยวละลายหมด แล้วเราจะได้กลับ Broadstairs กัน เดี๋ยวเบญจ์ขับเอง ณีนกับปูรณ์จะได้พักผ่อนไง” เบญจ์รีบพูดหย่าศึก     

หลังจากเดินเล่นกันอีกสักพักทั้งสามก็ขับรถกลับบ้านตะวัน โดยไม่ลืมที่จะโทรไปถามตะวันว่าต้องการอะไรเป็นอาหารค่ำ ทั้ง 3 จะได้แวะซื้อเป็น Take Away เข้าไปเลยทีเดียว จะได้ไม่ต้องเสียเวลาทำอาหาร

*Tomtom เครื่อง GPS ยี่ห้อหนึ่ง

B de Beauvoir 02-08-2012 @Thailand